In een recente uitspraak van de rechtbank Limburg stond de pensioenverevening bij echtscheiding centraal.[1] Door de omvang van pensioenrechten, twisten partijen over de gehoudenheid tot verevening. Ter beoordeling van het geschil, verwijst de rechtbank naar de Wet verevening pensioenrechten bij scheiding (Wvps) en de koppeling met de Pensioenwet (Pw).
Wat was er aan de hand?
Partijen zijn in 2006 in gemeenschap van goederen getrouwd. In mei 2021 werd een verzoekschrift tot echtscheiding ingediend. Nadat de scheiding in juni 2022 is uitgesproken, werd deze vervolgens op 22 juli 2022 ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand.
Door Aegon werd per brief van 14 november 2022 geïnformeerd over de registratie van de echtscheiding. Daarbij werd de ex-partner geïnformeerd over de mogelijke gevolgen voor het pensioenkapitaal van haar ex-partner. Door Aegon werd aangegeven dat in beginsel recht bestond op de helft van het pensioenkapitaal dat gedurende het huwelijk werd opgebouwd. De pensioenuitkering die daarmee kon worden aangekocht, was lager dan € 520,35 (wettelijke afkoopgrens, conform de Wvps). Hierdoor gaf Aegon aan niet tot verevening over te gaan.
Voor de rechtbank werd betaling van de helft van het gedurende het huwelijk opgebouwde pensioen gevorderd. Dat het pensioen onder de afkoopgrens ligt, zou volgens eiser niet automatisch betekenen dat een vorderingsrecht uit hoofde van pensioenverdeling teniet is gegaan.
Door de gedaagde partner werd de rechtbank verzocht te bepalen dat het bij Aegon gedurende het huwelijk opgebouwde pensioen niet hoeft te worden verevend. Onder verwijzing naar artikel 3 lid 3 Wvps.
Partijen zijn het erover eens dat de hoogte van het gedurende het huwelijk opgebouwde pensioen valt onder de wettelijke afkoopgrens. Artikel 3 lid 3 Wvps bepaalt dat ‘een pensioen niet wordt verevend, indien op het tijdstip van de scheiding het deel van dat pensioen, waarop recht op uitbetaling ontstaat, het in artikel 66 lid 1 Pw genoemde bedrag niet te boven gaat.’ Op grond van artikel 66 lid 1 Pw, was dit bedrag in 2022 € 520,35 bruto per jaar.
De rechtbank overweegt dat de Wvps van toepassing is, nu de scheiding heeft plaatsgevonden na 1 mei 1995 (namelijk in 2022). De pensioenrechten kwalificeren ook als ouderdomspensioen, onder verwijzing naar artikel 1 lid 1 onder d Wvps. Hierdoor vallen de pensioenrechten niet in de huwelijksgemeenschap en wordt de waarde daarvan bij ontbinding van het huwelijk ook niet verdeeld of verrekend.
Vervolgens overweegt de rechtbank dat op grond van de Wvps in beginsel recht bestaat op pensioenvervening jegens de pensioenuitvoerder. Tenzij sprake is van een klein pensioen. Daarvoor verwijst de rechtbank naar artikel 3 lid 3 Wvps en artikel 66 lid 1 Pw. De rechtbank concludeert dat op de datum van de inschrijving van de echtscheiding, het recht op uitbetaling lager is dan de afkoopgrens en daardoor te laag is voor verevening.
De rechtbank wijst de vordering tot pensioenverevening af. Wanneer sprake is van een klein pensioen, ziet een (ex-)partner zich mogelijk geconfronteerd met deze begrenzing. Voor de ene partner kan hierdoor wél recht op pensioenverevening bestaan, terwijl de andere ex-partner daar op grond van de afkoopgrens geen recht op heeft. Voor de omvang van de pensioenrechten dient dan te worden aangesloten bij het tijdstip van de scheiding. Van belang is daarbij nog tijdig (binnen twee jaar) melding te maken van de scheiding bij de pensioenuitvoerder. Dit zodat wanneer recht op pensioenverevening bestaat, jegens de pensioenuitvoerder rechtstreeks aanspraak kan worden gemaakt.
[1] Rechtbank Limburg 20 maart 2024, ECLI:NL:RBLIM:2024:1651.
punten
Dé oplossing om snel tot een oplossing te komen. Gommer Advocaten biedt een mediationtraject aan voor alle betrokkenen in het pensioenproces.
Advies bij pensioenrecht vraagstukken waarbij rekening gehouden wordt met fiscale, verzekeringstechnische en actuariële aspecten.
Nu fijn leven en ook sparen voor later is een uitdaging. Hoe blijft u financieel in balans, nu en later? De financial planners van Aon helpen u graag!
